من که با رمان های جیمز کلاول که بر اساس آن ساخته شده یا اقتباس 1980 آشنا نبودم، واقعاً نمی دانستم چه انتظاری از آن داشته باشم، اما از «سامورایی چشم آبی» لذت بردم و همه کسانی که می شناختم در حال ستایش آن بودند، بنابراین تصمیم گرفتم بررسی کنم. آن را بیرون «Shogun» در Hulu به عنوان یک احیای پیروزمندانه درام تاریخی حماسی ظاهر می شود و به طرز استادانه ای ملیله پیچیده ژاپن فئودال را به تصویر می کشد. من از داستان سرایی که عمیقاً در توسعه شخصیت ها، خطوط داستانی پیچیده و بافت تاریخی غنی فرو می رود، قدردانی می کنم، چیزی که به نظر می رسد در دهه گذشته به یک هنر گمشده تبدیل شده است، اما اینها عناصری هستند که «شوگان» با ظرافت استثنایی ارائه می کند.

توسعه شخصیت در “Shogun” یک نکته برجسته است که طیفی از کمان های پویا را به نمایش می گذارد که هم باورپذیر و هم قانع کننده هستند. هر شخصیت با دقت ساخته شده است، دقیقاً مانند چهره های محبوب بازی تاج و تخت. امتیازی به شخصیت هایی داده می شود که به گونه ای تکامل می یابند که مطابق با جهان بینی و شرایط آنها باشد، نه اینکه به طور غیرقابل پیش بینی به هوس های داستان خم شوند. در مقابل، آخرین فصل «بازی تاج و تخت» به شکلی نابخشودنی تمام قوس‌های شخصیت‌ها را شکست.

علاوه بر این، دسیسه سیاسی “شوگان” با “بازی تاج و تخت” رقابت می کند. به طرز هنرمندانه ای شبکه ای از اتحادها، خیانت ها و مبارزات قدرت را ایجاد می کند، همگی در حالی که داستان های واضح و منطقی را حفظ می کنند. این یک بازگشت خوش‌آمد به شکل‌گیری در داستان‌سرایی تلویزیونی است – جایی که کنش‌ها پیامدهایی دارند و طرح‌ها هم جذاب و هم منطقی هستند.

از نظر بصری، «شوگان» چیزی کم از دیدنی نیست. طراحی صحنه، لباس ها و زیبایی شناسی کلی چیزی بیش از به تصویر کشیدن یک محیط است. ما را به آنجا منتقل می کنند.

“Shogun” در Hulu یک استاد کلاس در درام تاریخی است. تمام پیچیدگی و غنای مورد نیاز طرفداران داستان سرایی خوب را ارائه می دهد. این به عنوان چراغی از کیفیت است که یادآور «بازی تاج و تخت» در اوج خود است – پیچیده، جذاب و کاملاً راضی کننده. تماشای آن برای هرکسی که هوس سریالی دارد که به هوش و احساسات مخاطبانش احترام بگذارد، ضروری است.