The wives and girlfriends of my friends have been asking me for recommendations so I decided to share the analysis for all gadget lovers of the world to be happy this holiday season 🙂

Video Game: Call of Duty: Black Ops

There are lots of great games out in the market right now: Red Dead Redemption, Assassin’s Creed: Brotherhood, Vanquish and Civilization V in particular come to mind for single player fun. However in terms of pure unadulterated multiplayer fun nothing trumps Call of Duty: Black Ops. The game mechanics are very similar to Modern Warfare 2 and that’s a great thing. It’s the game to get this holiday season.

It’s fantastic on all platforms, but I am partial to the Xbox 360 versionbecause more of my friends are on the Xbox, and I only play this game with friends. The multiplayer experience is also more competitive on the Xbox than on the PS3. The PC version is fantastic as well, but you need a super powerful computer. Besides more of my friends play it on consoles than on PC and I actually prefer playing first person shooters on consoles.

Digital Camera: Panasonic Lumix ZS7 or LX5

I am very sensitive to weight when it comes to digital cameras. I want something that fits in my pocket in all circumstances which is why I am not recommending any of the SLR cameras because experience suggests you end up not taking them with you all the time. This is why I am recommending high-end compact cameras. In this category the Lumix ZS7 and the Lumix LX5 are the best by far.

The one you should get depends on your specific use case. They both have 3” screens and HD movie recording. The ZS7 costs $250, is fully automated and has an amazing 16x optical zoom. If you take a lot of sports shots from far away, your kids playing soccer for instance (or in my case kite surfing or skiing pictures and videos), it’s the one to get.

The LX5 costs $400, has a 3.8x optical zoom and comes with an impressive array of customization options. What sets it apart is its amazing picture quality, especially in low light. If you take a lot of pictures indoors, dinner parties for instance, it’s the one to get!

Note that in many circumstances an iPhone 4 can do the trick as well. There is no zoom and a weak flash, but it’s fantastic for taking impromptu pictures and sharing them on Facebook. It even has good low light quality.

Phone: iPhone 4

I have predicted that Android will ultimately beat out iOS to be the dominant smartphone platform. Android phones are already outselling iPhones 2 to 1 and the AT&T network famously sucks in New York and San Francisco. That said, no Android phone on the market currently matches the slickness of the iPhone 4 interface, the quality of its applications and the quality of its screen and digital camera. Several phones get close and my recommendation might change with LTE Gingerbread (Android 2.3) phones on Verizon in 2011, but for now the iPhone 4 is the phone to get!

Computer: Sony Vaio Z (with the new 13” Macbook Air as a runner up)

If you are ready to splurge, the Sony Vaio Z is hands down the fastest compact notebook on the market right now. Its specs and speed are second to none: 3 pounds, a 13” 1080p (1920*1080) screen, a Core i7 processor, a 1Gb Nvidia GT 330M graphic card, a superfast 256Gb Raid 0 SSD hard drive (with a 512Gb option), 8Gb of memory, an internal DVD player (or optional internal Blu-ray player and burner) and a 5 hour removable battery. Buy it directly on Sony.com to get the options you want.

If you are a Mac lover, the new 13” Macbook Air is the computer to get. It has the best design of any notebook on the market. Unfortunately, it only has a Core 2 Duo processor, a 1440*900 resolution screen, you can only install up to 4Gb of memory, its 256Gb SSD drive is superfast but slower than the Sony’s Raid 0 256Gb SSD drive, it has a much slower 256Gb Nvidia Geforce 320M graphic card, no internal DVD player, and a non-removable battery. It’s not nearly as good as the Sony, but if you are wedded to Mac OS, this is the notebook to get.

Game Console: Xbox 360 – with Kinect if you have kids

A few years ago my recommendation would have been different. The Wii was definitely the console to get for kids and families. For hardcore gamers the decision between the Xbox 360 and the PS3 mostly came down to which exclusive franchise games you preferred (Gears of War or Halo vs. Drake Unchartered). For the most part the Xbox had the edge: it had more and better exclusive games, a better multiplayer experience and better graphics despite worse specs because it was easier for developers to make games for the Xbox. Many hard core gamers actually got both the Xbox and the PS3, both to use the latter as a Blu-ray player and for its exclusive games.

In the past year, with the introduction of the the Kinect and the Playstation Move, the Wii’s advantage with kids and casual games has fallen by the way side, especially considering its increasingly dated graphics. The PS3 has also closed the gap with the Xbox. Its online experience has improved, the roster of exclusive games has increased (Gran Turismo 5, Heavy Rain), and developers are finally figuring out how to make use of its processing power and games now have equivalent graphic quality to those of the Xbox 360 and in some cases surpass them.

However, for Xbox 360 remains the console of choice. It has still has by far the best online experience both for multiplayer gaming and watching movies – be it on Zune or Netflix, the controller fits better in your hand and it’s a better deal. If you don’t have kids, you don’t need to buy the Kinect unless you want to do great video conference calls from your living room. Just get the Xbox 360 with Call of Duty: Black Ops, Red Dead Redemption, Assassin’s Creed: Brotherhood, Vanquish and Gears of War 2. If you have kids, definitely get a Kinect with Dance Central.

eReader: The Kindle

The new Kindle is great. If you are an avid book reader, ereaders are fantastic and the Kindle is the best of the bunch. I got tired of lugging books with me and switched to the Kindle and have not looked back! It’s light, easy to read in all environments and has amazing battery life. You could get away with reading a few books on the iPad, but your eyes and arm eventually tire out so if you read a lot the Kindle is the ereader to get.

You should probably buy the 3G version. Even if you don’t anticipate using it, it’s useful on the off chance you get caught somewhere with nothing to read and no wifi coverage. The extra $50 is well worth the price of having the world’s largest library at your fingertips anytime, anywhere.

Tablet PC: iPad

If you have kids definitely get an iPad. They find it intuitive and love the games! If not, it depends on your use case. A few people use it as a notebook replacement in meetings or when traveling, but I don’t like typing with it and its support for Office files is not great (many PPT graphs don’t show up for instance). It’s effective as a bedside or living room web browser or to use as a video player at the gym. If you have a use case, definitely get one. If you are considering a netbook, get an iPad instead.

Webcam: Microsoft LifeCam Studio

This $99 webcam is amazing! It has a 1080p widescreen sensor, great low light quality and a fantastic microphone. If you do many Skype calls, it’s the webcam to get!

Remote Controlled Car: Traxxas E-Revo Brushless (5608)

Given noise complaints from my neighbors I switched all my remote controlled vehicles to electric. The Traxxas E-Revo Brushless truck is a monster! It’s huge – 23 inches long, 9 inches and basically unbreakable! Get it with Lipo batteries (buy two Tenergy 11.1V 5000 mAH 25C Lipo batteries with a Venom Pro Lipo Charger with Power Supply) and it goes 65 mph!

The car is ready to run out of the box so even if you have never assembled RC products before you should be set. Note that you need a very big space to make it run – 65 mph is superfast!

You can buy everything at ehobbies.com and on Amazon. If you break anything just type the part number on ehobbies and it shows up directly. The Traxxas folks are also very friendly and provide great support.

Remote Controlled Plane: E-Flite Apprentice 15e RTF

The Apprentice is a great first plane. It costs $299. It comes almost fully assembled (you essentially just need to glue the wings together) with everything you need out of the box. It’s super stable and amazingly durable. It can handle many crashes and most parts are cheap to replace (a new set of wings is less than $40). The plane can also do basic acrobatics once you are up for it (loops, inverted flying). If you have a place to fly it, it’s tons of fun!

نه، نه، سهام اپل هنوز کاهش نیافته است ! منظورم این است که از تیرماه مخارج ماهانه ام را بر چهار تقسیم کردم.

اینطور نیست که من از نظر مالی صدمه ببینم، برعکس. امسال قرار است دومین سال بهترین سال من باشد. من 5 شرکت پرتفوی خود را تا کنون فروختم (که 3 شرکت دیگر در حال فروش هستند) و امسال در 21 شرکت سرمایه گذاری کرده ام (که تعداد بیشتری در حال آماده شدن است). فقط سال 2004، سالی که Zingy را فروختم، امسال کوتوله شد.

افزایش مخارج ماهانه من تدریجی بود. در ماه مه 2004، زمانی که زینگی را فروختم، هیچ تغییری در سبک زندگی ام ندادم. من همان آپارتمان کوچکی را که از سال 2002 در آن زندگی می کردم، اجاره می کردم. من هنوز مربی پرواز کردم. من چیزی برای جشن نخریدم – بیشتر به این دلیل که چیزی وجود نداشت که واقعاً احساس می کردم به آن نیاز دارم که در زندگی ام کم باشد. من قبلاً یک کامپیوتر سریع، یک تلویزیون پلاسما، یک ایکس باکس، یک راکت تنیس و چکمه های اسکی داشتم. چه چیز دیگری ممکن است نیاز داشته باشم یا بخواهم؟ 🙂

من با یک آزمایشگاه زرد شگفت انگیز به نام Ucla بزرگ شدم. او وفادارترین همراه و رازدار من و تامین کننده همیشگی عشق بی قید و شرط من بود. در نتیجه، من همیشه سگ های بزرگ را دوست داشتم و آرزوی روزی را داشتم که بتوانم دوباره سگ داشته باشم. با این حال، احساس کردم داشتن یک سگ بزرگ در نیویورک نامناسب است زیرا هم برای سگ و هم برای من شکنجه است. در سال 2005 تصمیم گرفتم یک خانه آخر هفته بگیرم. مشخصات این بود که کمتر از 40 دقیقه با قطار از شهر، کمتر از 10 دقیقه تا ایستگاه قطار با ماشین، در حداقل 2 هکتار زمین و نزدیک به یک آکادمی عالی تنیس خواهد بود. من یک خانه زیبا در روستای سندز پوینت نزدیک بندر واشنگتن پیدا کردم. 3.7 هکتار زمین داشت، درست در ساحل، 35 دقیقه تا شهر با قطار سریع السیر، و 5 دقیقه با آکادمی تنیس پورت واشنگتن فاصله داشت. زمان آن رسیده بود که سگی را که همیشه می خواستم به دست بیاورم. بدیهی است که من یک آزمایشگاه زرد مرد مانند Ucla می خواستم و دوست دخترم در آن زمان یک روتوایلر ماده می خواست. ما سازش کردیم و هر دو را گرفتیم: هاروارد، توپ سفید دیوانگی اسپاستیک، و بقیرا، باهوش ترین، نازترین و شیرین ترین سگ جهان (البته به نظر کاملاً بی طرفانه من :)!

این خانه جزیره شگفت انگیزی برای استراحت از جنون جنگل شهری نیویورک فراهم کرد و به یک زمین بازی معمولی تبدیل شد. من هزاران باربیکیو، بازی‌های پوکر می‌ریختم، چندین بار در هفته تنیس بازی می‌کردم تا اینکه چند سال پیش زانویم آسیب دید و تقریباً هر شنبه از ماه می تا سپتامبر یک زمین پینت‌بال دائمی با بازی‌ها راه‌اندازی کردم. ما روزانه با سگ‌ها بازی می‌کردیم و همچنین از خانه به عنوان پایگاهی برای ماشین و هواپیمای من با کنترل از راه دور استفاده می‌کردیم.

فراتر از خانه، تغییر زیادی نکرده است. من در همان آپارتمان در شهر ماندم و هنوز با اتوبوس پرواز می کردم. من همچنین مطمئن شدم که چند هفته در سال برای سفرهای ماجراجویانه وقت بگذارم، اما این تجربیات نسبتاً ارزان هستند و تأثیر زیادی بر بودجه من نداشتند (مثلاً آخرین اقامت 6 روزه من در کالالائو 144 دلار هزینه داشت!).

2008 سالی است که میزان سوختگی شخصی من واقعاً افزایش یافته است. در اوایل سال 2008، ساختمانی که من در آن زندگی می کردم (خیابان 63 غربی 30)، تصمیم گرفت که دیگر یک ساختمان اجاره ای نباشد و شروع به فروش کاندوها کرد. از آنجایی که نتوانستم اجاره نامه خود را تمدید کنم، شروع به جستجوی یک آپارتمان جدید کردم. مدیر مالی من به طور اتفاقی یک ساختمان جدید و زیبا در خیابان 240 Park Avenue South (19th & Park) پیدا کرد و من در ماه ژوئیه به یک آپارتمان فوق مدرن زیبا، 2300 فوت مربع، 3 اتاق خواب، 3.5 حمام با یک 1000 فوت مربع در اطراف تراس نقل مکان کردم. پنجره های شگفت انگیز از کف تا سقف با سقف 13 فوت.

تقریباً همزمان (چند ماه قبل از آن)، من یک استون مارتین V8 ونتیج زیبا را به مدت 2 سال اجاره کردم. من همیشه عاشق ماشین های سریع بودم و از هر دو برای رانندگی سریع و مسابقه در پیست های فرانسه استفاده می کردم. من حتی توانستم با فرمول 3s مسابقه دهم و چند بار با فرمول 1 رانندگی کنم. من در حسرت پورشه، فراری و لامبورگینی بزرگ شدم. در واقع، وقتی زینگی را فروختم، برای خرید یک گالاردو زرد به نمایندگی لامبورگینی رفتم. متأسفانه، در 6’3 اینچ با نیم تنه بسیار بلند، من در بسیاری از اتومبیل های اسپورت که لیست خرید را به شدت محدود می کنند، نمی گنجم. علاوه بر این، زمانی که زینگی را فروختم (در 29 سالگی)، علاقه دوران کودکی خود را به پورشه 911 از دست داده بودم و فراری ها را متظاهر و بدجنس می دیدم (اگرچه فراری 458 ایتالیا زرق و برق دار مرا وادار می کند که این قضاوت ارزشی را دوباره مرور کنم). عشق واقعی را فقط زمانی پیدا کردم که چشمم به V8 Vantage با خطوط زیبایش انداختم.

متأسفانه هم ماشین و هم آپارتمان ناامید کننده بودند. V8 Vantage زیباترین ماشین جهان است (باز هم به نظر من کاملاً بی طرفانه :). اگر بقیه ماشین با ظاهرش مطابقت داشت، با خوشحالی آن را نگه می داشتم. در واقع ماشین آنقدر زیباست که علیرغم کاستی هایی که داشت، تقریباً انجام دادم! با این حال، با وجود جذابیت و شتاب آن (0-60 در 4.8 ثانیه)، ماشین راننده نیست. در جاده های بادخیز به طرز وحشتناکی برخورد می کند، به خصوص با شن یا برگ های روی زمین. خودرو در مسیر احساس راحتی نمی کند و در سرعت های بالا مستعد فرمان بیش از حد وحشیانه است. علاوه بر این، ماشین اصلا نمی تواند برف را تحمل کند. با وجود داشتن لاستیک های برفی نمی توانستم از یک تپه 7-8 درجه با چند اینچ روی زمین بالا بروم! این کاستی‌ها را با بسته شدن مسیر مسابقه در لانگ آیلند ترکیب کنید، نزدیک‌ترین مسیر مسابقه را چند ساعت دورتر کنید، محدودیت‌های سرعت پایین در سندز پوینت با پلیس‌هایی که اگر با سرعت 5 مایل در ساعت از آن عبور کنید، کاری بهتر از دادن بلیط‌های سرعت ندارند. محدودیت سرعت یا اینکه اگر پلاک جلو نگذارید چه کسی شما را متوقف می کند (که من خیلی بدم می آمد چون خطوط زیبای ماشین را از بین می برد) و با اکراه تصمیم گرفتم ماشین را برگردانم. در عوض من یک آئودی Q5 کاربردی تر (حداقل برای بردن سگ ها به اطراف) با اجاره 2 ساله دارم.

ایده چنین آپارتمانی زیبا استفاده از آن برای سرگرمی بود. به نوعی به هدف خود عمل کرد. من رویدادهای خیریه، سالن های فکری، بازی های پوکر مکرر، رویدادهای صمیمی و شام با دوستان و مهمانی های بزرگ تر برگزار می کردم. با توجه به کیفیت و هزینه نسبتا پایین پذیرایی در نیویورک، من همچنین متوجه شدم که برگزاری رویدادهای بزرگ در شهر چقدر آسان است. متأسفانه، من تمام عواقب منفی معاشرت در آپارتمان شخصی ام را پیش بینی نکرده بودم.

اولین مهمانی من برای خانه نشینی/سفیدپوستان با حدود 150 شرکت کننده زیبا به قدری موفقیت آمیز بود که تبلیغات دهان به دهان منجر به حضور غیرقابل کنترل 400 نفر برای مهمانی بعدی شد. با این تعداد افراد، این رویداد کمتر لذت بخش بود، زیرا نمی توانستید در اطراف حرکت کنید یا با کسی صحبت کنید. برای مهمانی بعدی، فهرستی از مهمانان تنظیم کردم و نکاتی را به دربان در ساختمان ارائه کردم تا آن را اجرا کند. در عرض یک هفته، ساختمان سیاست «ممنوع از استخدام دربان برای ایفای نقش‌هایی فراتر از نقش‌های ساختمانی خود» را تصویب کرد. برای مهمانی بعدی، دربان‌های خودم را استخدام کردم که افراد را در لابی غربال می‌کردند. نقطه ضعف این بود که کمی صف در مقابل ساختمان ایجاد کرد و در عرض چند روز ساختمان سیاست «عدم استخدام خارجی در لابی» را تصویب کرد. سپس دربان ها را به داخل آپارتمانم منتقل کردم. برای مهمانی بعدی، یک گروه زنده استخدام کردم، که بدیهی است که به سیاست “بدون گروه زنده” منجر شد. جشن هالووین بعدی حماسی بود. میزبان یکی از دوستان بود که همه مدل های میسی را دعوت کرده بود، دی جی عالی داشت و تا ساعت 6 صبح ادامه داشت. همانطور که می‌توانید تصور کنید، ظرف چند روز، ساختمان بدون دی‌جی و موسیقی بعد از ساعت 11 شب تصویب شد.

من در فعالیت های فکری و خیریه خود شانس بهتری نداشتم. آپارتمان را با میکروفون و بلندگو برای یکی از سالن‌هایی که متیو بیشاپ، سردبیر اکونومیست در ایالات متحده، شلی پالمر، و چند نفر دیگر را به عنوان سخنران مهمان داشتیم، سیم‌کشی کردم. در عرض چند روز ساختمان “قانون ممنوعیت کارائوکه” را تصویب کرد. سپس چند مراسم خیریه با چند صد شرکت کننده برگزار کردم که برای جمع آوری پول برای خیریه پول پرداخت کردند. سپس این ساختمان یک سیاست “عدم فعالیت تجاری در واحدهای خصوصی” را تصویب کرد. آنها اساسا قانون «عدم پارچه در ساختمان» را تصویب کردند. تمام هدف اجاره این مکان زیبا سرگرمی بود، اما آنها انجام این کار را غیرممکن کردند (با وجود اینکه من کل ساختمان را برای هر رویداد دعوت می کردم). در پایان اوضاع آنقدر بد شد که اگر ساعت 10 شب از تلویزیون Lost را تماشا می کردم، با شکایت از سر و صدا با پلیس تماس می گرفتند!

با توجه به زمان کمی که در آپارتمان سپری کردم، این موضوع بیشتر آزاردهنده بود. اینطور نیست که من به طور منظم رویدادها را انجام دهم. من بیش از 6 ماه در سال را در جاده ها سپری می کنم، بیشتر در دفاتر مختلف OLX در آرژانتین، برزیل، چین، هند و روسیه، اما همچنین با سرمایه گذاران خود در آفریقای جنوبی یا در کنفرانس هایی در سراسر جهان ملاقات می کنم. در واقع امسال، 8 ماه از 10 ماه اول را در جاده گذراندم. بدتر از آن، حتی زمانی که در نیویورک هستم، در واقع 4 روز در هفته را در Sands Point و 3 روز در هفته را در شهر می گذرانم. در نتیجه، فکر نمی‌کنم تا به حال بیش از 2 رویداد در ماه انجام دهم. پارسال کمتر از 60 روز و امسال کمتر از 30 روز در آپارتمان بودم.

من هم وقتی برای اولین بار وارد ساختمان شدم تمام دردسرهای جابجایی در ساختمان جدید را تحمل کردم. چند ماه اول گرما و آب گرم جواب نداد. نشت هوا در پنجره ها و نشت آب در دیوار وجود داشت. سیستم الکترونیکی بارها از کار افتاد. بعد از 7 ماه همه ایرادات برطرف شد، اما گردن درد بود که با همه چیز کنار بیایم. وقتی همه چیز آماده شد، در واقع از آپارتمان بسیار لذت بردم (به جز همسایه های مزاحم)، اما در مکان جدید خوشحال تر از مکان قبلی نبودم (میانگین میزان شادی من 8.5 از 10 است). علاوه بر این، در حالی که من رویدادهای پرتاب را دوست داشتم، فقط از پرتاب رویدادهای کوچکتر با دوستان نزدیکم به همان اندازه خوشحال بودم. از این گذشته، من همیشه می‌توانم به مهمانی‌ها و سالن‌های دوستانم بروم یا حتی اگر از میزبانی خودم ناامید باشم، یک فضای مهمانی بزرگ اجاره کنم!

من مشخصاً اجاره نامه خود را در ژوئن امسال تمدید نکردم. به خاطر این همه مسافرت، تصمیم گرفتم فعلاً جایی در شهر پیدا نکنم. من فقط وقتی در شهر هستم رفت و آمد می کنم یا در هتل ها اقامت می کنم. بین اجاره آپارتمان 240 Park Avenue South، هزینه های ماهانه مربوط به آپارتمان (کابل، اینترنت، برق، نظافت)، هزینه مهمانی ها و هزینه استون مارتین که اکنون تمام آنها را نادیده گرفته ام. با توجه به کاهش اجاره بهای سندز پوینت که من مذاکره کردم، سطح مخارج ماهانه من از ژوئن به 4 تقسیم شده است.

به اندازه کافی جالب است که از طریق سازگاری لذت‌گرایانه، فرآیندی که طی آن با تغییرات شرایط زندگی‌مان، چه خوب و چه بد، سازگار می‌شویم، سطح شادی من اصلاً تحت تأثیر قرار نگرفته است. در ابتدا کاهش یافت زیرا معاشرت من به دلیل درد رفت و آمد کاهش یافت. چندین بار فقط شب ها قطار را از دست می دهم و بین انتظار و بازگشت با قطار غیراکسپرس 2 ساعت طول کشید تا به خانه برسم. با این حال، خوشحالی من زمانی به اوج خود رسید که در طول هفته شروع به اقامت در هتل های شهر کردم یا به جای اینکه منتظر قطار باشم، اواخر شب با ماشین به خانه برمی گشتم.

به اندازه کافی خنده دار، من همچنین باید از خانه خود در سندز پوینت نقل مکان کنم. همسایه های اینجا هم مثل همسایه های شهر آزاردهنده هستند. آنها سال گذشته در روستای سندز پوینت قانون «بدون تفنگ بادی» را تصویب کردند. پس از آن، پلیس ها شروع به خاموش کردن بازی های پینت بال ما در عرض چند دقیقه از شروع بازی کردند. همسایه‌ها هر بار که سگ‌ها را بدون افسار در ساحل راه می‌برم (که ظاهراً خلاف قانون است) و وقتی که باربیکیوهای بزرگ می‌اندازم (شکایت از سر و صدا) به پلیس زنگ می‌زنند. آنها همچنین اجازه ساخت زمین تنیس در این ملک را به من ندادند. دادگاه با درختان از دید پنهان می شد، اما با وجود آن، روستای سندز پوینت نیاز به مجوز کتبی از سوی همسایگان دارد. آنها آشکارا از اینکه آن را به من ندادند بسیار خوشحال بودند.

در نتیجه من در ژانویه به بدفورد در وستچستر نقل مکان خواهم کرد و به خانه ای زیبا با 20 هکتار زمین که توسط پارک های طبیعی احاطه شده است. همچنین مالک را متقاعد کردم که برای ساخت زمین تنیس مجوز بگیرد. اکنون باید فضای زیادی برای همه سرگرمی ها و بازی ها داشته باشیم! امیدواریم رفت و آمد کمی طولانی تر (50 دقیقه به گرند سنترال به جای 35 دقیقه تا ایستگاه پن) مشکل ساز نباشد. اگر اینطور باشد، فقط کمی زمان بیشتری را در هتل ها می گذرانم یا ممکن است یک آپارتمان 1 یا 2 خوابه در شهر داشته باشم.

همه اینها دوباره سوختگی ماهانه من را افزایش می دهد، اما 25-50٪ کمتر از قبل باقی می ماند. مثل همیشه، من هنوز هم به عنوان مربی پرواز می کنم، اما مایل های زیادی دارم، اکنون همیشه ارتقا می یابم 🙂 همچنین یک کاربرد خوب برای تمام پس انداز ماهانه پیدا کردم: سرمایه گذاری در استارتاپ های بیشتر! امسال متوجه شدم که چقدر واقعا عاشق سرمایه گذاری فرشته هستم: با هزاران کارآفرین جوان جدید آشنا می شوم، جدیدترین تحولات بازار را می بینم و می شنوم و می توانم در رشد شرکت های شگفت انگیز شرکت کنم!

بنابراین به نظر می رسد بهترین فلسفه مالی «احمقانه، اما پوند» باشد. خرج‌های کوچکی که بر رفاه مالی شما تأثیری نمی‌گذارد و زندگی‌تان را ساده‌تر نمی‌کند، متحمل نشوید، اما مراقب خریدهای بزرگ‌تر باشید. علاوه بر این، بهتر است به جای کالاهای واقعی، روی خرید «تجربه‌ها» تمرکز کنید.

جدای از این بی‌ثباتی جزئی، چیزی که من در طول این تجربه بیشتر آموخته‌ام این است که میزان هزینه‌هایم بر شادی شخصی من تأثیر کمی دارد. این بسیار بیشتر توسط روابط شخصی من، عشق به سگ هایم، احساس موفقیت شخصی من و تمام فعالیت های سرگرم کننده ای که باید انجام دهم – چه از طریق سفرهای ماجراجویانه یا نزدیک به خانه لذت های ساده وبلاگ نویسی، تنیس، بازی های ویدیویی را هدایت می کند. ، پینگ پنگ، فوتبال، هاکی روی هوا، فیلم، پوکر، تئاتر و مانند آن! در واقع حتی زمانی که مجبور می شوم برخی از فعالیت ها را کنار بگذارم (مثل اینکه مجبور شدم با تنیس و اسکی بعد از آسیب دیدگی زانویم انجام دهم)، همیشه کارهای سرگرم کننده دیگری برای انجام دادن وجود دارد!