FJ Labs’ Investeringsstrategie

De investeringsaanpak van FJ Labs komt voort uit zijn wortels (lees De ontstaansgeschiedenis van FJ Labs). FJ Labs is het verlengstuk van de investeringsactiviteiten van Jose en mijzelf. We hebben onze activiteiten en processen opgeschaald, maar we hebben de strategie niet veranderd.

De meeste durfkapitaalfondsen hebben een zeer goed gedefinieerde portefeuilleconstructie. Ze investeren de fondsen die ze hebben opgehaald over een specifieke periode, in een specifiek type bedrijf, in een specifiek aantal bedrijven, met een specifiek investeringsbedrag, in een specifieke fase, in een specifieke geografie. Deze fondsen leiden rondes en de partners nemen zitting in de raad van bestuur. Ze reserveren een bepaalde hoeveelheid kapitaal voor follow-ups en doen dat meestal ook. De fondsregels zijn zodanig dat volgende fondsen niet kunnen investeren in de bedrijven van het vorige fonds. Het fonds doet uitgebreide due diligence en investeert in minder dan 7 deals per jaar.

Een typisch risicokapitaalfonds van 175 miljoen dollar kan er als volgt uitzien:

  • Alleen VS
  • Focus op serie A
  • Alleen B2B SAAS-bedrijven
  • Investeert $5-7M Serie A leadchecks
  • Gericht investeren in 20 bedrijven over een periode van 3 jaar
  • 40% van het kapitaal gereserveerd voor follow-ons
  • Follow-on in de meeste portefeuillebedrijven
  • Partners nemen plaats in de raad van bestuur
  • Investeringen duren 2-4 maanden vanaf de eerste ontmoeting

FJ Labs werkt niet op deze manier. Net als toen we nog angels waren, evalueren we alle bedrijven in onze pijplijn en investeren we in de bedrijven die ons bevallen. We beslissen of we investeren of niet op basis van twee gesprekken van 60 minuten in de loop van een week of twee. We leiden niet en we nemen geen bestuurszetels in. Met andere woorden, je zou kunnen zeggen dat we investeren in elk stadium, in elke geografie, in elke sector met uiterst beperkte due diligence. Dat zijn precies de woorden die institutionele investeerders afschrikten en ons deden denken dat we nooit een fonds zouden kunnen ophalen.

Gezien deze “strategie” zou je verwachten dat onze portefeuillesamenstelling in de loop van de tijd sterk zou variëren. In feite is het door de jaren heen heel consistent geweest. Daar zijn verschillende redenen voor.

  1. Het aantal deals dat we wekelijks evalueren is door de jaren heen opmerkelijk consistent geweest

In een volgende blogpost zal ik gedetailleerd uitleggen hoe FJ Labs aan dealstroom komt. Maar om je een idee te geven van de omvang: we ontvangen elke week meer dan 100 investeringsmogelijkheden. We evalueren ze echter niet allemaal. Velen vallen duidelijk buiten het bereik: hardware, AI, ruimtevaarttechnologie, biotech, enz. zonder een marktplaatscomponent. Veel anderen zijn te vaag: “Ik heb een geweldige online investeringsmogelijkheid; wil je een deck ontvangen?”

Als je niet de moeite doet om je te realiseren dat we ons richten op online marktplaatsen en als je niet genoeg informatie geeft zodat we kunnen beoordelen of we verder in de deal willen duiken, zullen we niet antwoorden of de zaak opvolgen.

Gemiddeld evalueren we 40-50 deals per week. In 2019 hebben we bijvoorbeeld 2.542 bedrijven geëvalueerd, wat neerkomt op 49 per week.

2. Het percentage deals waarin we investeren is grotendeels constant gebleven

Er is veel specifieks aan “we investeren in bedrijven die we leuk vinden”. We hebben zeer specifieke evaluatiecriteria en investeringsthesen die we steeds verder verfijnen. Ik zal daar in volgende blogposts dieper op ingaan. Hoewel we in elke sector, in elke geografie en in elk stadium investeren, hebben we een specifiek kenmerk: we investeren in marktplaatsen.

In de loop der jaren hebben we geïnvesteerd in ongeveer 3% van de deals die we evalueren. In 2019 hebben we bijvoorbeeld 83 eerste investeringen gedaan. Met andere woorden, we investeerden in 3,3% van de 2.542 deals die we evalueerden.

3. De verdeling van deals die we ontvangen is niet willekeurig en consistent in de tijd

Over het algemeen zijn er veel meer pre-seed en seed deals dan Series A en Series B deals. Op hun beurt zijn er meer Series A & B deals dan deals in een later stadium. Bovendien, omdat we bekend staan als angel investors die relatief kleine cheques uitschrijven, ontvangen we onevenredig veel deals in een vroeger stadium dan deals in een later stadium. Als gevolg hiervan zijn de meeste van onze investeringen in de zaaifase of eerder, hoewel het aantal Serie A investeringen de afgelopen jaren is toegenomen.

4. Hoewel we deals uit elk land evalueren, hebben we specifieke voorkeuren

Hoewel we wereldwijde investeerders zijn, zijn we gevestigd in New York en komt de meeste marktinnovatie uit de VS. Als gevolg daarvan komt het grootste deel van onze dealstroom uit de VS en zijn de meeste van onze investeringen in de VS. Tegelijkertijd woont Jose in Londen en ben ik Frans, dus we krijgen veel Europese deals. Gezien de wereldwijde aanwezigheid van OLX ben ik ook goed zichtbaar in veel opkomende markten.

Hoewel we deals in alle landen evalueren, richten we ons bij startups in opkomende markten op grote markten die robuustere venture ecosystemen en financiële markten hebben. Tegenwoordig zijn dat vooral Brazilië en India. Dat wil niet zeggen dat we nooit zullen investeren in kleinere markten. We hebben bijvoorbeeld geïnvesteerd in Rappi in Colombia, Yassir in Algerije en Lori Systems in Kenia, maar de lat voor ons om te investeren ligt een stuk hoger.

Het grootste probleem in kleinere opkomende markten is het gebrek aan Serie A & B kapitaal en het gebrek aan exits. Er zijn rijke inwoners die in bijna elk land ter wereld willen investeren. Ook als je doorbreekt, wat meestal betekent dat je meer dan $ 100 miljoen aan inkomsten en $ 100 miljoen aan waardering hebt, zullen Amerikaanse wereldwijde fondsen zoals Tiger Global je vinden om in te investeren (in wat normaal gesproken een Serie C zou zijn), waar je ook gevestigd bent.

De meeste kleinere markten hebben echter geen Series A & B-investeerders, waardoor het belachelijk moeilijk is voor bedrijven om van seed tot doorbraak te komen, vooral als de binnenlandse markt klein is. Erger nog, er zijn maar weinig exits voor die bedrijven, zelfs de succesvolle, omdat de landen waar ze actief zijn niet op de prioriteitenlijst staan van de grote internationale overnemers.

Tot nu toe hebben we 58% van onze investeringen gedaan in de VS en Canada (voornamelijk de VS), 25% in Europa, 6% in Brazilië, 2% in India en alle andere landen samen zijn goed voor 9%.

Daarnaast hebben we nog een paar andere leidende principes.

A. We richten ons op marktplaatsen

Mijn fascinatie voor marktplaatsen komt voort uit mijn vroege fascinatie voor economie. In mijn tienerjaren ontdekte ik Adam Smith en David Ricardo. Hun werk resoneerde met mij omdat het beter uitlegde hoe de wereld in elkaar zat dan al het andere dat ik tegenkwam. Daarom heb ik economie gestudeerd aan Princeton, waardoor mijn interesse in marktontwerp en stimuleringssystemen verder groeide.

Toen ik in 1996 afstudeerde, dacht ik niet dat het tot iets praktisch zou leiden. Als verlegen, introverte 21-jarige ging ik twee jaar voor McKinsey werken. Ook al wilde ik een internetondernemer worden, ik had het gevoel dat McKinsey het equivalent van een business school zou zijn, behalve dat ze me betaalden. Twee jaar later had ik het gevoel dat ik geleerd had wat ik wilde leren en was ik klaar om me in de wereld van het ondernemerschap te wagen.

Toen ik begon na te denken over ideeën voor bedrijven die ik zou kunnen oprichten, realiseerde ik me dat veel daarvan niet geschikt waren voor een onervaren 23-jarige. Om bedrijven van het Amazon-type op te bouwen, moesten complexe toeleveringsketens worden beheerd. Bedrijven van het type Etrade hadden een makelaars- of banklicentie nodig. De meeste ideeën waren ook enorm kapitaalintensief. Toen ik de eBay-website tegenkwam, was het liefde op het eerste gezicht. Ik zag meteen de buitengewone waarde die gecreëerd kon worden door transparantie en liquiditeit te brengen in de voorheen ondoorzichtige en gefragmenteerde markten voor verzamelobjecten en gebruikte goederen die meestal offline in garageverkoop werden verhandeld. Ik realiseerde me ook hoe kapitaalefficiënt het model zou zijn omdat het krachtige netwerkeffecten zou ontketenen waarbij steeds meer kopers steeds meer verkopers zouden brengen die op hun beurt weer steeds meer kopers zouden brengen. Bovendien wist ik dat ik het kon bouwen. Het bouwen van een site als eBay heeft zijn eigen complexiteit als het gaat om het oplossen van het kip-en-ei probleem van het uitzoeken waar je mee moet beginnen en hoe je geld kunt verdienen, maar het was het soort complexiteit waar ik me perfect geschikt voor voelde.

In juli 1998 heb ik Aucland opgericht, een Europese online veilingsite. Uiteindelijk bouwde ik het uit tot een van de grootste online veilingsites in Europa voordat het fuseerde met een beursgenoteerde concurrent, QXL Ricardo. Grappig genoeg werden ze veel later overgenomen door Naspers (zoals OLX uiteindelijk ook zou gebeuren). Toen ik Aucland runde, werd ik door een McKinsey-collega voorgesteld aan een groep afgestudeerden van Harvard en Stanford. Ik bevestigde hun overtuiging dat ze een eBay-achtige site in Latijns-Amerika moesten lanceren en stemde erin toe om hen de technologie en het bedrijfsplan te leveren om dit te doen. Deremate werd geboren en werd een van de toonaangevende veilingsites in Latijns-Amerika totdat het fuseerde met MercadoLibre vóór de beursgang.

Ik vond het geweldig om Aucland te bouwen. Ik hield van de nuance van het afstemmen van vraag en aanbod per categorie en het opbouwen van een echte gemeenschap van gebruikers. Nadat de internetzeepbel uiteenspatte, bouwde ik Zingy, een ringtonebedrijf, omdat ik ondernemer wilde worden en het gevoel had dat ik een winstgevende en succesvolle startup kon bouwen in een wereld zonder durfkapitaal. Het was echter geen echte liefde. Het was een middel om een doel te bereiken. Ik maakte het winstgevend, liet het groeien tot $200 miljoen aan inkomsten voordat ik het verkocht voor $80 miljoen. Ik kon nu terugkeren naar marktplaatsen.

In de tussenliggende jaren had ik zowel de opkomst van Craigslist gezien als de eerste verticale marktplaatsen zoals Stubhub en Elance (nu Upwork). Ik was enthousiast om OLX te bouwen. Het was de bedoeling dat ik dit bedrijf zou opbouwen. Het is wat Craigslist zou zijn als het goed werd beheerd: mobile first met volledig gemodereerde inhoud, geen spam, scam, prostitutie, contactadvertenties en moorden, gericht op vrouwen, die de belangrijkste beslissers zijn bij alle huishoudelijke aankopen. Het bedient nu maandelijks meer dan 350 miljoen gebruikers in 30 landen in voornamelijk opkomende markten waar het deel uitmaakt van de samenleving. Het stelt miljoenen mensen in staat om in hun levensonderhoud te voorzien en verbetert het dagelijks leven terwijl het gratis te gebruiken is.

OLX stelde me in staat om mijn vak verder te ontwikkelen en verliefd te worden op de schoonheid en elegantie van marktplaatsen. Omdat ik druk was met het runnen van OLX met zijn honderden werknemers over de hele wereld, besloot ik me als investeerder te richten op marktplaatsen omdat ik me in een unieke positie voelde om snelle investeringsbeslissingen te nemen.

Deze specialisatie creëerde zijn eigen netwerkeffect. Bekend worden als marktplaatsinvesteerder verbeterde mijn dealstroom op marktplaatsen, verbeterde mijn patroonherkenning en stelde me in staat om robuustere theorieën en heuristieken te ontwikkelen. Toen FJ Labs voortkwam uit de activiteiten van Jose en mijn angel investing, bleven we gewoon doorgaan op het pad van de markt waar we ons al op bevonden.

In 2020 blijven marktplaatsen onverminderd relevant. We staan nog aan het begin van de technologische revolutie en marktplaatsen zullen een belangrijke rol spelen in het komende decennium en daarna.

B. We beslissen snel en transparant

Als ondernemer had ik er altijd een hekel aan hoe traag en tijdrovend het fondsenwervingsproces was. Weken gaan voorbij tussen vergaderingen met durfkapitalisten, al was het maar omdat ze tijd gebruiken als een element van due diligence. Ondernemers moeten goed nadenken over een strak proces om term sheets te krijgen en tegelijkertijd de juiste hoeveelheid FOMO te creëren. Ondernemers weten zelden waar ze aan toe zijn. Risicokapitaalverstrekkers die niet geïnteresseerd zijn, kunnen ze gewoon links laten liggen of verschrikkelijk traag zijn in plaats van de investering meteen door te geven om de mogelijkheid te behouden om van gedachten te veranderen.

Als ondernemer werd ik er gek van en ik besloot het tegenovergestelde te doen als engel. Ik koos voor radicale transparantie en eerlijkheid. Omdat ik het zo druk had met het runnen van de dagelijkse activiteiten van OLX, bedacht ik een strategie om startups te evalueren op basis van een gesprek van 1 uur. Tijdens het gesprek of de vergadering van 1 uur vertelde ik de ondernemers of ik investeerde en waarom. In 97% van de gevallen liet ik de kans voorbijgaan en vertelde ik ze wat er zou moeten verbeteren om van gedachten te veranderen.

Voor FJ Labs hebben we het proces niet veel veranderd, maar wel verfijnd zodat we meer deals kunnen evalueren en beter schaalbaar zijn. De meeste startups worden eerst beoordeeld door een teamlid van FJ die hun aanbeveling presenteert op onze dinsdagse vergadering van het investeringscomité. Als het nodig is, nemen Jose of ik een tweede gesprek waarna we onze investeringsbeslissing nemen. Met andere woorden, ondernemers krijgen een investeringsbeslissing na maximaal 2 gesprekken in 2 weken. Als we ervoor kiezen om niet te investeren, vertellen we waarom en wat er zou moeten veranderen om van gedachten te veranderen.

Als ik aan het eerste gesprek deelneem, neem ik de investeringsbeslissing vaak pas aan het einde van het gesprek, tot grote schrik van de ondernemer. Ik vind het normaal. We hebben immers een duidelijke beleggingsheuristiek en -strategie en staan achter onze overtuigingen. Ik hou van heldere doelen en gedachten.

C. We leiden geen deals

Als engelen leidden we geen deals. Toen we FJ Labs begonnen, is het nooit bij ons opgekomen om traditionele durfkapitalisten te worden en deals te leiden. We ontmoeten liever ondernemers, horen hun gekke ideeën en helpen hen die dromen te realiseren. Hierdoor kunnen we het juridische en administratieve werk vermijden dat komt kijken bij het leiden van deals.

Als angels zagen we VC’s bovendien altijd als onze vrienden. We hebben sterke relaties opgebouwd met veel van hen en zijn begonnen met het organiseren van regelmatige gesprekken om de dealstroom te delen. Onze aanpak was super succesvol en het had geen zin om die te veranderen. Het leiden van deals zou betekenen dat je moet concurreren met VC’s voor toewijzing. Er zijn veel geweldige deals waar we niet aan mee zouden kunnen doen of niet voor uitgenodigd zouden worden. Niemand bij zijn volle verstand zou ons verkiezen boven Sequoia als wij het type VC waren dat deals leidde. Het mooie is dat ondernemers met de huidige aanpak niet hoeven te kiezen. Ze kunnen zowel de VC van hun keuze als ons krijgen. Op dit moment investeren we in bijna elk bedrijf dat we willen, en dat vinden we geweldig!

D. We nemen geen bestuurszetels

In zekere zin is het niet nemen van bestuurszetels het natuurlijke gevolg van het niet leiden, maar we hebben fundamentele redenen om niet in raden van bestuur te willen zitten. Objectief gezien kan een belegger niet in meer dan 10 raden van bestuur zitten, wat niet verenigbaar is met onze sterk gediversifieerde aanpak. Erger nog, ik heb gemerkt dat de bedrijven die falen uiteindelijk veel meer werk en tijd nodig hebben. Met andere woorden, uiteindelijk besteed je al je tijd aan het helpen van de bedrijven die van 1 naar 0 gaan en bijna niets van je tijd aan de bedrijven die het het beste doen en van 1 naar 100 gaan. In plaats daarvan zou je de bedrijven die van 1 naar 0 gaan moeten negeren en je tijd moeten besteden aan het nadenken over hoe je de meeste waarde kunt creëren voor je raketschepen.

Bestuursvergaderingen hebben ook een bepaalde formaliteit en starheid waardoor ze niet tot de kern van de zaak komen. Zowel als ondernemer en als investeerder waren de meest zinvolle strategische discussies die ik ooit heb gehad informele 1 op 1 koffiegesprekken in plaats van formele bestuursvergaderingen. Ik heb ontelbare keren te horen gekregen dat het gesprek dat ik met een ondernemer had, het meest betekenisvolle gesprek was dat ze ooit hebben gehad.

Merk op dat het niet nemen van bestuurszetels niet betekent dat we slechts passieve beleggers zijn. De waarde die we leveren neemt een andere vorm aan.

E. Onze belangrijkste toegevoegde waarde is helpen met fondsenwerving, offline reclame en het doordenken van de marktdynamiek.

Veel fondsen met miljarden aan vermogen onder beheer hebben volwaardige platformteams met veel durfkapitaalpartners. Ze hebben headhunters en experts op verschillende gebieden om portfoliobedrijven te helpen. We hebben niet de middelen om al die dingen te doen. In plaats daarvan besloten we ons te richten op drie gedifferentieerde manieren om te helpen.

Eerst en vooral helpen we startups om geld in te zamelen. We helpen hen hun bestaande ronde af te ronden of toekomstige rondes op te halen. Uiteindelijk bepaalt FJ Labs niet de voorwaarden van de ronde. We willen gewoon dat de bedrijven waar we van houden gefinancierd worden. Elke 8 weken voeren we gesprekken met ongeveer 100 VC’s over het delen van deals in bijna elke fase en geografie. We hebben een aanpak op maat waarbij we de juiste VC’s aan de juiste startups voorstellen. De VC’s zijn er dol op omdat ze een gedifferentieerde dealstroom op maat krijgen. De ondernemers vinden het geweldig omdat ze ontmoetingen krijgen met top-VC’s. We vinden het geweldig omdat de startups waar we om geven gefinancierd worden.

Voordat de ondernemer de markt op gaat, proberen we een bijpraatgesprek te voeren om feedback te geven over zijn positie en om zijn plan en pitch te bespreken. Als we denken dat ze er klaar voor zijn, maken we de relevante intro’s.

We kunnen ook meedenken over de dynamiek van de markt. Moet je beginnen met de vraag- of aanbodzijde? Hoe lokaal moet je zijn? Moet de hark 1%, 5%, 15% of 50% zijn? Moet de hark worden genomen aan de aanbodzijde of aan de vraagzijde? Moet je extra diensten leveren aan één kant van de markt? We zien zoveel marktplaatsen dat we veel patroonherkenning hebben ontwikkeld en kunnen helpen bij het doordenken van belangrijke strategische kwesties.

Tot slot kunnen we portfoliobedrijven helpen met hun offline reclame, vooral tv-reclame. William Guillouard, een van onze Venture Partners was Chief Marketing Officer bij OLX, waar we meer dan 500 miljoen dollar uitgaven aan tv-reclame. We hebben methoden ontwikkeld om tv-campagnes op dezelfde manier uit te voeren als online campagnes met attributiemodellen en LTV naar CAC-analyse. In verschillende gevallen zijn we erin geslaagd om bedrijven snel te laten groeien via tv, met betere kosten per eenheid dan via Google en Facebook. Uiteraard is dit alleen van toepassing op een kleine subset van portfoliobedrijven die op de massamarkt actief zijn, goede economische prestaties leveren en voldoende schaalgrootte hebben om het uitproberen van TV te rechtvaardigen, maar voor die bedrijven kan het een ommekeer betekenen.

F. We hebben controlegrootten ingesteld door ronde

We willen voor toewijzingen niet concurreren met traditionele durfkapitalisten. We zien onszelf als een kleine co-investeerder met toegevoegde waarde naast hen en we willen dat ze ons willen uitnodigen voor hun beste deals. Dit zorgt voor een maximale controlegrootte die we in elke fase kunnen inzetten, vooral in de zaaifase. In een typische zaaikapitaalronde van $3M investeert de lead $1,5-2M. Om de juiste grootte te hebben ten opzichte van de lead, investeren we momenteel 390.000 dollar bij het opstarten. We zouden waarschijnlijk in elk stadium iets meer kapitaal kunnen inzetten en onze controlegrootte in de toekomst iets kunnen vergroten als ons fonds wat groter wordt, maar onze investeringsgrootte zal altijd klein zijn in verhouding tot die van de leider.

In pre-seed zijn er vaak geen fondsen die investeren. Rondes bestaan vaak uit een groep engelen. In dit geval zijn we misschien wel de grootste investeerder met onze investering van 220.000 dollar, maar we beschouwen onszelf eerder als een van de angels dan als een echte lead.

We beleggen ook $220 “fliers” in bedrijven die we aantrekkelijk vinden, maar waar we onze standaardtoewijzing niet comfortabel kunnen beleggen. We doen dit om verschillende redenen. Misschien is de waardering een beetje hoog, is de economie van de eenheid nog niet helemaal bewezen of zit de startup in een sector die we interessant vinden maar waar we niet veel over weten.

Hieronder vind je onze huidige standaardtoewijzingen.

G. We evalueren opvolgers op een op zichzelf staande basis

Het duidelijke motto van Silicon Valley is dat je je winnaars verdubbelt, ongeacht de prijs. We maken bezwaar tegen het tweede deel van die verklaring. We hebben altijd goed nagedacht over de waardebepaling en dat is ons goed van pas gekomen. Zoals ik in een latere blogpost over de evaluatiecriteria van FJ Labs zal uitleggen, investeren we niet in een startup als we vinden dat de waardering te hoog is in verhouding tot de tractie, zelfs als we de ondernemer en zijn bedrijf geweldig vinden.

We evalueren opvolgingen alsof het de eerste keer is dat we in het bedrijf investeren. Om de evaluatie objectief te houden, wordt de analyse uitgevoerd door een ander teamlid dan degene die de oorspronkelijke beleggingsaanbeveling heeft gedaan. De vraag die we proberen te beantwoorden is de volgende: zouden we, wetende wat we nu weten over het team en het bedrijf, in het bedrijf investeren tegen deze waardering?

Afhankelijk van hoe sterk we het antwoord op die vraag vinden, proberen we super pro-rata, pro-rata of alleen de investering door te berekenen. In de afgelopen jaren, toen meer fondsen naar latere stadia verhuisden, hadden we vaak het gevoel dat onze beste bedrijven overgewaardeerd raakten en we volgden ze niet op in die latere stadia. Tot nu toe hebben we 24% van onze investeringen opgevolgd.

Gezien de omvang van ons fonds kunnen we het ons ook vaak niet veroorloven om onze pro-rata’s uit te voeren, omdat deze het grootste deel van het ingezette kapitaal zouden vertegenwoordigen. Erger nog, gezien ons kleine eigendomspercentage naarmate de bedrijven in een later stadium komen, beginnen we informatierechten te verliezen en hebben we geen zicht meer op hoe goed het bedrijf het doet. Als we denken dat de prijs goed is, verkopen we soms 50% van onze positie in secundaire transacties, meestal aan de leidende VC’s wanneer er een ronde plaatsvindt.

In zekere zin doen we precies de tegenovergestelde strategie van Silicon Valley: we verkopen onze winnaars in plaats van ze te verdubbelen. Dit verklaart waarom onze gerealiseerde IRR zo hoog is. Een deel van de reden waarom we op zoek zijn naar secundaire bedrijven is ons bedrijfsmodel. In tegenstelling tot grote fondsen leven wij niet van vergoedingen. We hebben net ons break-even punt bereikt met FJ Labs. Na jaren onze kostenstructuur te hebben moeten subsidiëren met miljoenen aan investeringen uit eigen zak, dekken de beheerkosten die we innen nu onze uitgaven. We hebben echter nog een lange weg te gaan. Jose en ik betalen onszelf niet en vergoeden onze onkosten niet.

Ons bedrijfsmodel is anders. We verdienen geld aan exits. We hebben het kapitaal van succesvolle exits nodig om te blijven investeren in nieuwe startups omdat we zo’n groot percentage van het ingezette kapitaal vertegenwoordigen. Tot nu toe vertegenwoordigen we 114 miljoen dollar van de 284 miljoen dollar die is ingezet. We kunnen het ons niet veroorloven om tien jaar te wachten op de uiteindelijke exit, omdat we willen blijven investeren in het tempo waarin we geïnvesteerd hebben.

Zoals je je kunt voorstellen zijn dergelijke secundaire exits alleen beschikbaar in de allerbeste bedrijven. Niemand is geïnteresseerd in het uitkopen van posities in bedrijven die het niet goed doen. Zelfs in de beste bedrijven kunnen we alleen verkopen omdat we kleine posities hebben en niet in het bestuur zitten. Er gaat geen echt signaal uit van onze bereidheid om te verkopen, behalve onze behoefte aan liquiditeit. In feite worden we vaak gevraagd om te verkopen als een gunst in plaats van dat we willen verkopen. Andreesen, Greylock en Sequoia willen bijvoorbeeld allemaal investeren in een bedrijf tijdens de Serie B. De ondernemer houdt van alle 3 en wil niet dat ze een concurrent financieren. De fondsen willen elk ten minste 15% van de aandelen in handen hebben. De ondernemer wil geen verwatering van 45%. Ze doen een primaire ronde voor 30% en organiseren een secundaire voor de rest. Ze vragen ons of we een deel van onze positie in de secundaire markt willen verkopen om de ronde rond te krijgen.

We hebben lang nagedacht over hoeveel we in deze situaties zouden moeten verkopen. Uiteindelijk kozen we ervoor om 50% te verkopen. Het biedt ons liquiditeit en een geweldige exit, terwijl we veel upside behouden als het bedrijf het verbazingwekkend goed doet. Onze fondsmultiple zou hoger zijn als we tot het einde zouden aanhouden, maar onze IRR zou lager zijn. Als je echter bedenkt dat we in wezen al het kapitaal dat we via de exit verkrijgen, herinvesteren in bedrijven in een eerdere fase, waar we denken dat er meer opwaartse mogelijkheden zijn, dan is onze reële multiple en IRR hoger als we de secundaire fase nastreven, als je bedenkt welk rendement we halen uit de herinvestering van het kapitaal.

H. Als het geld van het fonds op is, werven we gewoon het volgende fonds en de follow-up gebeurt vanuit het volgende fonds.

We volgen geen traditionele portefeuilleconstructie. De portefeuille is gewoon de som van de individuele investeringen en vervolginvesteringen die we doen. De constructie is volledig bottom-up. We zetten gewoon het kapitaal in dat we hebben en als ons kapitaal op is, halen we het volgende fonds op. We moduleren de investeringsgroottes om ervoor te zorgen dat elk fonds wordt ingezet over een periode van 2 tot 3 jaar, maar dat is dan ook alles.

Aangezien we niet weten of we gaan opvolgen en we slechts in 24% van de gevallen opvolgen, heeft het geen zin om kapitaal te reserveren voor opvolgingen. Ook vallen veel van de follow-ups buiten het 2 tot 3 jaar durende bereik van de kapitaalinzet van een fonds. Daarom hebben we onze LP’s verteld dat we follow-ups zouden doen van welk fonds dan ook dat aan het investeren is wanneer we de beslissing voor de follow-up investering nemen. We zeggen ook dat ze in elk fonds moeten beleggen om precies dezelfde blootstelling te hebben als wij.

Merk op dat we de positie niet van het ene fonds naar het andere zouden verkopen. Er is maar één investeringsbeslissing: we beleggen, houden of verkopen.

I. Als je in het verleden succesvol voor ons bent geweest, zullen we je steunen in je nieuwe startup, zelfs als het geen marktplaats is.

We blijven bij de oprichters die het goed met ons voor hebben. Op dit moment ondersteunen we ongeveer 1400 oprichters in 600 bedrijven. 200 van hen hadden uitgangen en de helft daarvan was succesvol. Veel van de succesvolle oprichters gingen verder met het opzetten van nieuwe bedrijven. Zo hebben we bijvoorbeeld uiteindelijk geïnvesteerd in Archer(www.flyarcher.com), een startup voor elektrische VTOL-vliegtuigen. We hebben Brett Adcock en Adam Goldstein gesteund bij hun startup Vettery, een arbeidsmarktplaats die is verkocht aan Adecco. Ondanks ons gebrek aan domeinkennis op het gebied van elektrische zelfvliegende vliegtuigen vonden we het geweldig om hen te steunen in hun nieuwe startup.

Samengevat, hoewel we niet van plan zijn om elk jaar in een vast aantal deals, fases of regio’s te investeren, spelen de dingen zich zo af dat we uiteindelijk een investeringsstrategie hebben die als volgt kan worden samengevat:

  • Pre-Seed / Seed / Serie A focus
  • Stel investeringen in per ronde van gemiddeld $400k
  • Marktplaatsfocus (70% van de deals)
  • Wereldwijde investeerders, maar met de meeste deals in de VS, gevolgd door respectievelijk West-Europa, Brazilië en India
  • 100+ investeringen per jaar
  • Investeringsbeslissing 1-2 weken na de eerste bijeenkomst
  • We evalueren opvolgingen op een standalone basis en volgen ze gemiddeld op in 24% van de investeringen.
  • We reserveren geen fondsen voor vervolgacties. We investeren vanuit het fonds dat we op het moment van de investering inzetten.
  • We leiden geen rondes
  • We sluiten ons niet aan bij besturen
  • We helpen portfoliobedrijven met fondsenwerving

Om je een idee te geven van de schaalgrootte: ons laatste fonds van $175M zal waarschijnlijk meer dan 500 investeringen hebben. Wat interessant is, is dat hoewel we geen modellering of portefeuilleconstructie hebben gedaan, deze zeer gediversifieerde strategie verreweg het meest effectief lijkt te zijn. Er is een zeer doordacht artikel van Abe Othman, hoofd Data Science bij AngelList, dat suggereert dat de beste strategie bij zaad is om te investeren in elke “geloofwaardige” deal. Het wordt bevestigd door Prestatieanalyse van Angelist voor LP’s dat duidelijk aantoont dat “het hebben van investeringen in meer bedrijven doorgaans hogere beleggingsrendementen oplevert. Gemiddeld stijgt het mediane rendement per jaar met 9,0 basispunten en het gemiddelde rendement per jaar met 6,9 basispunten voor elk extra bedrijf waaraan een LP wordt blootgesteld.”

Onze rendementen bevestigen deze theorie. Op 30 april 2020 hadden we 284 miljoen dollar geïnvesteerd in 571 startups. We hadden 193 exits met een gerealiseerde IRR van 62%. Ik vermoed dat diversificatie om verschillende redenen goed werkt:

  • Durfkapitaalrendementen volgen een machtswet in plaats van een normale Gaussiaanse verdelingscurve. Het is essentieel om in de bedrijven te zitten die al het rendement genereren. Beleggen in meer bedrijven verhoogt de kans dat je de winnaars treft.
  • Investeren in meer bedrijven verhoogt je profiel als investeerder, wat op zijn beurt je deal flow verbetert. Dit wordt nog versterkt als je een merk neerzet als de must have-investeerder voor een bepaalde categorie, zoals we dat hebben op marktplaatsen.
  • Door meer bedrijven te evalueren, krijgt u meer gegevens om patroonherkenning op te bouwen om uw beleggingscriteria en thesis te verbeteren.

Het mooie van onze strategie is dat het organisch is en van onder naar boven. We evolueren in de loop van de tijd naarmate we de omstandigheden zien evolueren, of dat nu op macroniveau is, in de durfkapitaalsector of specifiek in de technologie. Tien jaar geleden investeerden we bijvoorbeeld veel in Turkije en Rusland. Nadat Poetin Georgië was binnengevallen en de Krim had geannexeerd, en nadat Erdogan was verkozen in Turkije, zijn we gestopt met investeren in beide landen omdat we correct hadden ingeschat dat durfkapitaal en exits zouden opdrogen. Vóór februari 2018 investeerden we ook niet in pre-seed, vaak pre-launch bedrijven. Risicokapitaalondernemingen bleven echter hun fondsomvang vergroten. Om grotere hoeveelheden kapitaal in te zetten, verhuisden die fondsen naar latere stadia, waardoor de waarderingen in die stadia stegen omdat er meer kapitaal werd ingezet voor hetzelfde aantal deals. We vonden het zinvol om tegendraads te zijn en naar eerdere stadia te gaan waar het kapitaal opdroogde. Na het zien van een toenemend aantal B2B-marktplaatsen waar de marktplaats de leverancier voor de vraagzijde uitkiest, hebben we onze thesis voor marktplaatsinvesteringen verder ontwikkeld.

Het wordt interessant hoe onze strategie zich de komende jaren zal ontwikkelen. Ik kan me bijvoorbeeld een toekomst voorstellen waarin we een onderscheid maken tussen onze strategie voor een vroeg stadium en onze strategie voor een later stadium en voor die kansen aparte fondsen creëren. De tijd zal het leren, ik weet alleen dat het leuk wordt!

BOLD Series: The Future of Marketplaces

I was invited to share my vision on the future of marketplaces for the BOLD Awards.

I cover:

  • Why we are still at the beginning of the technology revolution
  • Why marketplaces are amazing
  • Why we are still at the beginning of the marketplace revolution
  • Our 3 online marketplace theses
  • Trends in food
  • Trends in real estate
  • Trends in cars
  • Trends in labor marketplaces
  • Trends in construction and home services
  • Trends in online lending
  • Q&A

20 Minutes from the Future

I had an interesting conversation with Andrea Dusi. We discussed:
• The role of startups during the pandemic.
• Why don’t we invest much in Italy and in general in smaller markets?
• What can governments do to foster a successful startup ecosystem?
• Why now is an amazing time to start a startup?
• What are the most promising sectors to create a startup now?
• The future of food
• Why FJ Labs’ IRR is so high?
• Prospects for climate tech
• How to reform education to foster entrepreneurship?

Het ontstaan van FJ Labs

Ik stond op het punt om een serie posts over marktplaatsen te beginnen, waarin ik zou beschrijven hoe FJ Labs aan zijn dealstroom komt, hoe we startups evalueren en onze huidige investeringsthese, toen ik me realiseerde dat ik moest beginnen met het ontstaan van FJ Labs en onze investeringsfilosofie, omdat die nauw met elkaar verbonden zijn.

Ik ben altijd ondernemer geweest en een investeerder.

FJ Labs is een hybride durfkapitaalfonds en startup studio die me in staat stelt om zowel mijn ondernemerschap als mijn investeringen te verbeteren. jeuk. Het is niet vanzelfsprekend dat ondernemers ook investeerders zijn, vooral op hetzelfde moment. Op de een of andere manier is dat altijd waar geweest voor mij. Het begon in 1998, toen ik mijn eerste startup met risicodragend kapitaal bouwde. Op grond van als zichtbare CEO van het consumenteninternet, begonnen andere ondernemers hen te benaderen. mij voor advies en investering.

Ik vroeg me af of het zou afleiden van mijn kerntaak om te investeren in andere startups, maar ik realiseerde me dat ik veel ondernemers om te proberen hen toch te helpen en dit bracht me alleen maar op één lijn met hen. Ik heb letterlijk de daad bij het woord gevoegd. Bovendien hield ik van Hun ideeën en problemen aanhoren en tegelijkertijd proberen behulpzaam te zijn. Als ik al iets voelde dat het een betere ondernemer van me maakte, omdat ik de vinger aan de pols hield van de markt en begreep de nieuwste trends en benaderingen.

Aangezien ik weinig tijd had en weinig kapitaal en ervaring, gebruikte ik dezelfde selectiecriteria die ik gebruikte bij die tijd voor mezelf om hun bedrijven te evalueren door simpelweg mijn perspectief op de ondernemer en de dealvoorwaarden.

Vroege investeringen door engelen

In de periode 1998-2000 investeerde ik in 7 startups. Eentje ging na een paar maanden kapot. Als je me in 2001 zou vragen hoe de portfolio aan het doen was, zou ik gezegd hebben dat jullie allemaal zouden falen. Ik was Ik schrok toen ik jaren later werd benaderd door een investeringsbankier die me vroeg naar mijn bankgegevens omdat een van hen naar de beurs zou gaan. Uiteindelijk had ik Succesvolle uitgangen op 6 van de oorspronkelijke 7! Ik had geluk gehad dankzij de moed, vasthoudendheid en doorzettingsvermogen van deze oorspronkelijke groep oprichters.

Ik investeerde pas weer in 2004. Mijn De oorspronkelijke startup was niet het succes geworden dat ik ervan verwacht had en tech ging een nucleaire winter waar geen kapitaal beschikbaar was. Ik moest reserveren wat weinig kapitaal dat ik had voor mijn tweede startup, Zingy. Ik begon weer met beleggen nadat ik met succes Zingy verkocht in 2004, vooral omdat ik stond te popelen om terug te gaan naar marktplaatsen.

Unieke benadering van angel investing

Toen OLX begon te groeien in tractie en zichtbaarheid, begonnen andere ondernemers opnieuw om investeringen te vragen. Gezien hoe druk ik het had met het runnen van OLX, dat op dat moment honderden werknemers had, en honderden miljoenen unieke bezoekers per maand in 30 landen, besloot ik om me te richten op marktplaatsen omdat ik het gevoel had dat ik ze snel kon evalueren. Ik kwam met een strategie om startups te evalueren op basis van een gesprek van een uur en begon investeren.

Ik koos voor radicale transparantie. Tijdens het gesprek of de vergadering van 1 uur vertelde ik de ondernemers of ik investeerde en waarom. In 97% van de gevallen liet ik de kans voorbijgaan en vertelde ik ze wat er zou moeten verbeteren om van gedachten te veranderen.

Als ondernemer haatte ik het dat VC’s nooit vertelde me waar ik stond. Vaak wisten ze dat ze niet wilden investeren, maar wilde dit niet zeggen om de optionaliteit te behouden. Ik vond het ook vreselijk hoe ze uit het investeringsbeslissingsproces om te zien hoe we in die tijd presteerden en om consensus te krijgen binnen hun bedrijf. Ik verafschuwde ook hoe ze weken om e-mails te beantwoorden als ze zich verwaardigden te antwoorden.

Ik weet zeker dat deze frustratie te maken heeft met mijn persoonlijkheidstype. Ik haat besluiteloosheid. Ik word er gek van als mensen wanneer ze praten. Ik hou van heldere doelen en gedachten. Als een ondernemer en Als een idee aanslaat, ben ik het aan hen verplicht om te investeren en het proces niet te vertragen.

In die periode, 2004-2012, had ik geen een investeringsthese. Ik heb geen outbound gedaan. Ik had geen specifiek aantal investeringen die ik wilde doen. Ik bekeek alleen alle inkomende deals en investeerde in alles waar ik zin in had. Gemiddeld probeerde ik $100k te investeren in elke startup, maar ik had geen minimale eigendomsdrempel. Als er minder beschikbaar was, zou ik minder geïnvesteerd. Dit leidde tot een grote variatie in het aantal investeringen, aangezien sommige jaren was ik meer geïnspireerd dan anderen, maar over het algemeen investeerde ik in 10-25 startups per jaar en werd zo snel bekend als een “super-angel”.

Het is grappig dat de meeste mensen me eerder zagen als een investeerder dan als een ondernemer, omdat mijn naam in de pers en op Techcrunch vaker werd geassocieerd met investeringen die ik deed dan met het bedrijf dat ik runde.

Mijn hekel aan administratief werk

Tijdens het maken van de investeringen die ik realiseerde ik me dat ik het leuk vond om met ondernemers te praten en hun ideeën door te nemen. startups maar haatte al het administratieve werk eromheen. Van gebrek aan interesse en tijd, besloot ik geen van de juridische documenten te bekijken die me ooit waren toegestuurd. Ik had mijn assistent alles automatisch ondertekenen voor mijn eerste 100 investeringen. Dit omvat het automatisch ondertekenen van alle volgende documenten die ondernemers ondertekend wilden hebben zonder ze ooit gelezen te hebben. Het laat zien dat de overgrote meerderheid van de mensen eerlijk zijn omdat het uiteindelijk goed uitpakte.

Zoals je je kunt voorstellen, heb ik ook niet echt het nodige gedaan… zorgvuldigheid die verder gaat dan mijn evaluatie van de ondernemer en zijn bedrijf tijdens de 1 uur durend gesprek. Om eerlijk te zijn heb ik nooit echt begrepen waarom due diligence zo lang duurde. De meeste bedrijven waren zo jong dat er niet veel te doen was. zorgvuldigheid en ik was niet van plan om te vragen naar bankgegevens of toegang tot hun Stripe account om te controleren of de brutoverkoopcijfers die ze me vertelden echt waren. en niet verzonnen. Ik geloofde de ondernemers op hun woord.

Ook realiseerde ik me dat referentiechecks bij oprichters vaak het verkeerde signaal gaven. Sommige van de allerbeste ondernemers hadden vreselijke referenties van hun voormalige werkgevers omdat ze slechte werknemers waren. Het waren onafhankelijke denkers die terugpraten en vaak al tijdens hun werk aan hun toekomstige start-ups werkten. Ik ben gestopt met het natrekken van referenties. Ik ben er niet zeker van of ik door ze te doen het ene geval van misbruik van fondsen had kunnen ontdekken dat we hadden in de 600 investeringen die we tot nu toe hebben gedaan, maar het zou zeker ons investeringsproces hebben vertraagd en tot slechtere investeringsbeslissingen hebben geleid.

Een partner krijgen

Zoals je je kunt voorstellen is mijn haat voor alles administratieve en bureaucratische uit te breiden tot elk element van mijn leven, met inbegrip van mijn ondernemerschap. Het zou me goed hebben gedaan om een partner te hebben tijdens mijn eerste keer opstarten. Ik had een hekel aan omgaan met advocaten, koopovereenkomsten voor aandelen, juridische overeenkomsten, formele werknemersbeoordelingen en dergelijke. Toen ik besloot om OLX te beginnen, Ik werkte samen met Alec Oxenford. Ik ontmoette Alec in 1999, toen ik mijn eerste venture-gefinancierde startup. Hij werd aan me voorgesteld door een voormalige McKinsey collega die me vertelde over dit geweldige team van ondernemers van Harvard en Stanford die erover dachten om een startup te beginnen in Latijns-Amerika.

Ik ontmoette Alec en zijn vele medeoprichters in juni, bevestigden hun overtuiging dat ze een eBay-achtige site zouden moeten lanceren in Latijns-Amerika en stemde ermee in hen te voorzien van de technologie en het bedrijfsplan om dit te doen. Op een handdrukovereenkomst lanceerden we ze vanuit onze servers in Parijs voordat we ze hielpen overgang naar hun eigen platform.

Ik kwam weer met hem in contact nadat hij Deremate. Op papier leken Alec en ik op elkaar omdat we allebei een ivy-opleiding hadden genoten. voormalige managementconsultants die CEO waren geweest van online veilingsites. We hebben nooit gesproken over een verdeling van verantwoordelijkheden, maar hebben een evenwichtig partnerschap gevonden. We hebben allebei gelijke zeggenschap hadden in strategische beslissingen. Ik runde het product terwijl hij de operaties runde. Het werkte gewoon.

Toen ik met Alec aan OLX werkte, was hij stelde me opnieuw voor aan een van zijn Deremate medeoprichters, Jose Marin. Ik moet toegeven dat ik Jose niet echt herinnerde. Hij was een van de vele medeoprichters van Deremate. We hebben elkaar maar een paar keer ontmoet in de tien jaar sinds de oorspronkelijke ontmoeting in 1999. Gezien zijn uiterlijk en accent had ik de indruk dat hij een Latijnse playboy was. zonder veel inhoud.

Op aandringen van Alec begon ik met het uitgeven van meer tijd met Jose en realiseerde me dat ik onterecht bevooroordeeld was. Er was diepte en inhoud achter de look. Het blijkt dat Jose een succesvolle investeerder was en zelfstandig ondernemer. Hij had specifieke expertise in onroerend goed en travel was bezig met het opbouwen van een succesvolle startup studio in Brazilië.

Omdat hij druk bezig was met het opbouwen van zijn startupstudio, wilde hij graag samenwerken op het gebied van angel investing. Met het oog op schaalvergroting en efficiëntie hebben we besloten om vanaf 2009 onze activiteiten te bundelen. Het heeft me geholpen om mijn dealflow aanzienlijk te verbeteren en tegelijkertijd expertise toe te voegen in belangrijke marktsegmenten. Als extra bonus bleek hij een super detailgeoriënteerde meesteronderhandelaar te zijn die er echt plezier in had om ervoor te zorgen dat alle puntjes op de i werden gezet en de puntjes op de i werden gezet en dat we belangrijke investeerdersrechten hadden: voorkooprechten, informatierechten, meelooprechten enz.

Het ontstaan van FJ Labs

Toen ik OLX in december 2012 verliet , was het niet vanzelfsprekend dat we FJ Labs zouden oprichten. Zoals je kunt lezen in stap 3 van mijn kader voor het nemen van belangrijke beslissingen, heb ik veel dingen geprobeerd. Ik wilde Craigslist beheren. Ik heb geprobeerd eBay Classifieds te kopen. Ik heb gesolliciteerd voor het runnen van een speciale economische zone in Cuba. Ik heb veel andere ideeën geprobeerd. Ze faalden allemaal, vooral omdat ze de goedkeuring van anderen nodig hadden. Daarentegen had niemand toestemming nodig om te investeren of nieuwe startups te beginnen. We bleven het doen terwijl ik bezig was met andere ideeën en het bleef maar groeien.

Naarmate ons profiel als investeerders groeide, bleef onze deal flow toenemen en het aantal investeringen dat we deden toenemen. Omdat we ernaar verlangden om ondernemers te blijven, begonnen we ook elk jaar 1 of 2 nieuwe startups te bouwen. Terwijl we zowel onze startupstudio-activiteiten als onze angel-investeringsactiviteiten opschaalden, was het nog steeds niet vanzelfsprekend dat er een durfkapitaalfonds moest worden opgericht. We leiden geen rondes omdat we niet willen concurreren met traditionele VC’s. In plaats daarvan willen we dat ze ons zien als waardevolle denkpartners en een bron van gedifferentieerde dealflow. Dit zorgt voor een vrij lage maximale grootte van de cheque die we in een willekeurige ronde kunnen investeren.

Na het backtesten van ons model leek het erop dat we $100M per jaar konden inzetten zonder onze strategie te veranderen. Aangezien we niet succesvol genoeg waren om ook maar in de buurt van dat bedrag te komen, hebben we overwogen om extern kapitaal aan te trekken. Ondanks de prestaties die we tot nu toe hadden met een gerealiseerde IRR van 62% op onze geëxiteerde investeringen, slaagden we er niet in om kapitaal op te halen bij traditionele institutionele beleggers die gruwden van onze investeringsaanpak. Ik moet toegeven dat ik het proces van fondsenwerving voor FJ Labs vreselijk vond. Het was langzaam, repetitief en saai. Ik realiseerde me ook dat ik een hekel zou hebben aan de rapportage en bureaucratische processen die gepaard gaan met traditionele externe investeerders.

Ons eerste fonds met extern kapitaal

We hebben overwogen om het idee van externe investeerders toen we werden benaderd door Telenor, een Noorse telecomonderneming. operator met een grote aanwezigheid in Zuidoost-Azië en 174 miljoen abonnees. Tot mijn grote ergernis had Telenor Schibsted gefinancierd in haar oorlog met OLX, dat is wat er uiteindelijk toe heeft geleid dat ik OLX aan Naspers heb verkocht. Dat gezegd hebbende, OLX’ fusie met Schibsted in Brazilië en andere markten was zeer winstgevend voor Telenor en gaf ze zijn rechtstreeks eigenaar van verschillende geclassificeerde activa in Zuidoost-Azië. Gegeven De digitale en marktplaatsambities van Telenor hebben ons benaderd om te zien of ze zouden in ons kunnen investeren om een blik in de toekomst te werpen door blootstelling aan technologische trends in de VS om zich ertegen te verdedigen of ze te brengen naar hun markten.

Het was een win-win partnerschap. Zij kregen inzicht in trends in de markt terwijl ze aantrekkelijke rendementen behaalden, en wij kregen meer vuurkracht om te investeren en een kleine feebasis om te beginnen met het opbouwen van een echt team. FJ Labs zag formeel het levenslicht in januari 2016 met een investering van $50M van Telenor als aanvulling op ons persoonlijk kapitaal en het kleine ondernemersfonds dat we beheren op Angelist.

Aangezien de relatie succesvol bleek te zijn rond, kwamen we overeen om de samenwerking op te schalen en open te stellen voor andere strategische partners. investeerders en family offices. Ons tweede institutionele fonds zou in de komende maanden met $175M aan extern kapitaal.

Het is interessant om externe investeerders te hebben versterkte mijn relatie met Jose toen ik me realiseerde dat ik geen fonds zou hebben… zonder hem. Juridische documenten automatisch ondertekenen zonder ze te lezen is prima als je je eigen geld beheren, maar is niet geschikt als je de beheerder bent van andermans kapitaal. Hij heeft hard gewerkt om ervoor te zorgen dat we allebei professioneel en reactief. Hij geniet ook van het soort intermenselijke contacten tussen mensen. relaties en sociale contacten die ik als een last zie.

Dit heeft ons in staat gesteld om FJ te krijgen waar het nu is. is vandaag. Op30 april 2020 hadden we $ 284 miljoen geïnvesteerd, waarvan Er werd $114 miljoen verstrekt door Jose en mij, in 571 startups. We hadden 193 uitgangen met een gerealiseerde IRR van 62%. We zijn 13 bedrijven begonnen en we zijn een team van 32.

We staan nog aan het begin van deze reis en ik kan niet wachten om te zien wat er komen gaat!

>